Żylakami nazywamy zdeformowane żyły, które są widoczne gołym okiem lub w trakcie badanie USG żył. Najczęstszą lokalizacją żylaków są kończyny dolne, jednakże w przypadku kobiet pojawiają się one również w okolicach odbytu i żył przymacicza. Pierwszymi objawami związanymi z pojawieniem się żylaków są popularne „pajączki” naczyniowe, a także poszerzone i niezwykle widoczne żyły znajdujące się tuż pod skórą. Żylaki są chorobą o dość istotnym znaczeniu społecznym ze znaczną przewagą występowania pośród kobiet.
etiologia żylaków
Dokładny proces powstawania żylaków nie jest znany, jednakże jednym z największych czynników ryzyka są uwarunkowania genetyczne związane z nieprawidłościami zastawek żylnych. Do czynników, które mogą przyśpieszyć powstawanie żylaków, zalicza się ciąża, wiek, charakter wykonywanej pracy (tryb siedzący lub stojący), nadwaga lub otyłość, przyjmowanie leków zawierających żeńskie hormony (estrogeny) oraz przebyte operacje lub urazy kończyn dolnych. U większości pacjentów żylaki objawiają się uczuciem ciężkości nóg pod koniec dnia — bólami nóg i ich obrzękami, nieraz nawet skurczami nocnymi, które przechodzą po wypoczynku nocnym.
leczenie
Podstawą leczenia żylaków są metody zabiegowe. W ostatnich latach wraz z rozwojem technik medycznych coraz większe znaczenie odgrywają metody wewnątrznaczyniowe, które nie tylko charakteryzują się wysoką skutecznością, ale również małonwazyjnością zabiegu. Maleje rola klasycznych operacji chirurgicznych. Do nowoczesnych metod leczenia żylaków kończyn dolnych można zaliczyć przede wszystkim skleroterapię kompresyjną, zabieg klejowy, laserową ablację wewnątrznaczyniową oraz zabiegi przy użyciu fal radiowych. Małoinwazyjne metody leczenia żylaków związane są również z leczeniem lekowym w postaci tabletek doustnych, maści, kremów, a także leczeniem fizjoterapeutycznym. Większość metod lekowych i fizjoterapeutycznych pomaga zmniejszyć nasilenie objawów, jednakże nie prowadzi do usunięcia przyczyny związanej z ich powstaniem. Po udaniu się do dobrego flebologa pierwszym krokiem powinno być przeprowadzenie badania USG żył, które pomoże w ocenie zmian morfologicznych i funkcjonalnych.